insanın kendini ifade etme aracı haline geldiği an, "insan olmanın" tüm tanımını, niteliklerini düşünecek olursak, bir nevi insan, insanlıktan çıkmış olur; zira kendini onu doğada ve çevresinde üstün kılabilecek düşüncesi, zekası veya da yaşamdaki etkinliği, başarısı vs. gibi edimlerinin yerine dış görünümü ve sürekli satın almayı sürdürmesi için sürekli değiştirilen, yönlendirilen giyim kuşam trendleri ile ifade etmeyi tercih etmiştir artık.
insan kendi tercihi ile öz niteliklerinin dışına çıkar mı? bayıla bayıla çıkıyor gördüğümüz kadarıyla!
peki, kendi tercihi ile kendi tercih etmediği, önerilen, gösterilen ya da dayatılan giyim ya da yaşam biçimlerini kalıp olarak kabul eder mi? eskisi gitsin de yenisi gösterilsin diye sabırsızca bekliyor!
üç beş kişinin daha fazla kar için ortaya attığı sözde eğilimlerle kendi tercihlerini yabana atar mı? atıyor işte!
yeni bir trende uymak için, elinde benzer giyim kuşam veyahut takılar bulunduğu halde, milyarları sokağa döküp, dünyada giderek büyüyen yoksul kesim ya da çaresiz hayvanlara yapılan işkenceler gibi gerçekleri görmezden gelebilir mi? her nasıl oluyorsa gelebiliyor!
şimdi, görsel ve yazınsal bilgiye erişimin internet ile en kolay düzeye indiği ve bireysel tercih ile var olmanın ve var oluşu ile onaylanmanın da en kabul edilir hale geldiği 21. yüzyılda hala moda böylesine hüküm sürüyorsa, üzerinde hüküm sürülmesini zevkle isteyen kitleye müstehaktır, ne diyelim...
çaresiz bir kesim var, evet. yaşamda kalmak, istediği gruba ait olmak, tatmin olmak, içinde hissettiği büyük zaafları kapatmak gibi gerekçelerle ötekilere sürgit uymak, görünüş itibariyle benzemek gerektiğini düşünüyor; ama bunca insan, çoğunluğumuz modayı filan hala önemser haldeyse bu durum düşündürücüdür, dönüştürülmelidir.
